22 ਸਾਲਾ ਦੀਪਕ ਕੁਮਾਰ ਜੋ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਫਾਜ਼ਿਲਕਾ ਵਿੱਚ ਐਥਲੈਟਿਕਸ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਚੈਂਪੀਅਨ ਸੀ, ਅੱਜ ਗੰਨੇ ਦੇ ਜੂਸ ਦੀ ਰੇਹੜੀ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਤੇ ਰਾਜ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਪਹਿਲਾ ਸਥਾਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਦੀਪਕ ਕੁਮਾਰ ਮਿੰਨੀ ਸਕੱਤਰੇਤ ਦੇ ਬਾਹਰ ਗੰਨੇ ਦਾ ਜੂਸ ਵੇਚ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਸਾਰੇ ਤਗਮੇ ਉੱਥੇ ਲਟਕਾਏ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜੂਸ ਦੀ ਰੇਹੜੀ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਨੌਕਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਅਫਸੋਸ ਹੈ ਕਿ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾ ਲਈ ਇੰਨੀ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਸ ਵੱਲ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ।
ਦੀਪਕ ਕੁਮਾਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਫਾਜ਼ਿਲਕਾ ਦੇ ਸਾਬੂਆਣਾ ਪਿੰਡ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਦੀਪਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਗੰਨੇ ਦੇ ਜੂਸ ਦੀ ਰੇਹੜੀ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਤਗਮਾ ਜਿੱਤਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਨੌਕਰੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਸਕੀ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਮਿਹਨਤ ਲਈ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਫਾਜ਼ਿਲਕਾ ਦੇ ਮਿੰਨੀ ਸਕੱਤਰੇਤ ਦੇ ਬਾਹਰ ਗੰਨੇ ਦੇ ਜੂਸ ਦੀ ਰੇਹੜੀ ਲਗਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਉਹ ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਨਾਗਾਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਦੌੜਿਆ ਹੈ
ਦੀਪਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਡਲਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਇੰਨੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਦੌੜ-ਭੱਜ ਵੀ ਇਸ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਫਿੱਕੀ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾ ਲਈ ਉਹ ਭੋਪਾਲ, ਨਾਗਾਲੈਂਡ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਰਾਜ ਦੇ ਕਈ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੌੜਿਆ ਹੈ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਹੁਣ ਤੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਦੂਜੇ ਸਥਾਨ ‘ਤੇ ਅਤੇ ਰਾਜ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਪਹਿਲੇ ਸਥਾਨ ‘ਤੇ 16 ਮੈਡਲ ਜਿੱਤ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਭਾਵ ਉਹ 16 ਵਾਰ ਪਹਿਲੇ ਸਥਾਨ ‘ਤੇ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇੰਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਉਸਨੇ ਲੁਧਿਆਣਾ, ਸੰਗਰੂਰ, ਪਟਿਆਲਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਥਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਆਯੋਜਿਤ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਛੇ ਵਾਰ ਪਹਿਲਾ ਸਥਾਨ ਵੀ ਜਿੱਤਿਆ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਜੋ ਮੈਡਲ ਜਿੱਤੇ ਹਨ ਉਹ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਸਦੀ ਸਫਲਤਾ ਕਿੰਨੀ ਉੱਚਾਈ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚੀ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਫਲਤਾ ਅਜੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸੁਪਨਾ ਹੈ।
ਦੀਪਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਘਰ-ਘਰ ਜਾਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ ਨੌਕਰੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਜੂਸ ਸਟਾਲ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋਣਾ ਪਿਆ। ਜਿਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਫਾਜ਼ਿਲਕਾ ਦੇ ਮਿੰਨੀ ਸਕੱਤਰੇਤ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਚੁਣੀ।
ਮਿੰਨੀ ਸਕੱਤਰੇਤ ਦੇ ਪਟਵਾਰ ਖਾਨਾ ਦਫਤਰ ਦੇ ਗੇਟ ਦੇ ਨੇੜੇ ਜੂਸ ਸਟਾਲ ਲਗਾਉਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ, ਉਸਨੇ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਜਿੱਤੇ ਮੈਡਲਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਸਟਾਲ ‘ਤੇ ਟੰਗ ਦਿੱਤਾ। ਤਾਂ ਜੋ ਆਉਣ-ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਕਿ ਜੂਸ ਸਟਾਲ ਲਗਾਉਣ ਵਾਲਾ ਨੌਜਵਾਨ ਕੋਈ ਆਮ ਵਿਅਕਤੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਸਗੋਂ ਜਿੱਤ ਕੇ ਉਹ ਮੁਕਾਮ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਆਮ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸੁਪਨਾ ਹੈ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਚਰਨਜੀਤ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਸ਼ੌਕ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ, ਉਸਨੇ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਹਰ ਪੜਾਅ ‘ਤੇ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਭੇਜਿਆ। ਪਰ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ ਨੌਕਰੀ ਨਾ ਮਿਲਣ ਕਾਰਨ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਸਿਰਫ਼ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਹੀ ਲੱਗੀ ਹੈ।
