ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਮੁੱਖ ਖੇਤਰੀ ਪਾਰਟੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਇਨੀਂ ਦਿਨੀਂ ਗੰਭੀਰ ਸੰਕਟ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਪਾਰਟੀ ਲਗਾਤਾਰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਮੁੱਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਘਿਰਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਸੰਕਟ ਦਾ ਜਨਮ ਰਾਤੋਂ ਰਾਤ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ, ਸਗੋਂ ਇਹ ਪਾਰਟੀ ਦੁਆਰਾ ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ ਕੀਤੀਆਂ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਅਤੇ ਉਚਿਤ ਫੈਸਲਿਆਂ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ।
2007 ਤੋਂ 2017 ਤੱਕ 10 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੱਤਾ ਦੇ ਬਾਅਦ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਧਰਾਤਲ ਤੇ ਆਉਣਾ ਅਤੇ ਘੱਟਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਵੋਟ ਬੈਂਕ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ। 100 ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਇਤਿਹਾਸ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੇ ਮੁੱਦੇ ਹੁਣ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਅਹਿਮ ਨਹੀਂ ਰਹੇ। ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਅਤੇ ਗੁਰਚਰਨ ਸਿੰਘ ਟੌਹੜਾ ਦੀ ਯੁਗਲ ਜੋੜੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਪਾਰਟੀ ਬੁਲੰਦੀਆਂ ‘ਤੇ ਸੀ, ਪਰ ਹੁਣ ਗਰਾਫ ਗਿਰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਗੁਰਚਰਨ ਸਿੰਘ ਟੌਹੜਾ ਦੇ ਦੇਹਾਂਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਿੱਖ ਪੌਲੀਟਿਕਸ ਵਿੱਚ ਮਜ਼ਬੂਤ ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਪਾਰਟੀ ਸਿੱਖ ਵੋਟ ਬੈਂਕ ਖੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਹੋਰ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਇਸ ਵੋਟ ਬੈਂਕ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਵਰਗੀਆਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸਿੱਖ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਤੇ ਕਾਬਜ਼ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੀ ਲੋਕਪ੍ਰਿਯਤਾ ਵਿੱਚ ਘਾਟ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਪਿਛਲੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਨਾਕਾਮੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ, ਜਦੋਂ ਬਹੁਤੀਆਂ ਸੀਟਾਂ ‘ਤੇ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਮਾਨਤਾਂ ਜ਼ਬਤ ਹੋ ਗਈਆਂ। ਇਹ ਮੌਕਾ ਹੈ ਕਿ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਖੁਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਫੈਸਲੇ ਕਰੇ ਅਤੇ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਅਕੜ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਮੁੜ ਜੀਵੰਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦਾ ਜਜ਼ਬਾ ਦਿਖਾਵੇ।
ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਇਹ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਜਾਤੀ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਨੂੰ ਸਮੇਂ ਦੀ ਮੰਗ ਅਨੁਸਾਰ ਤਿਆਗ ਅਤੇ ਸਮਰਪਣ ਦਿਖਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਮੁੜ ਬਹਾਲ ਹੋ ਸਕੇ।
